Christus Koning

Zondag 25 november is de laatste zondag van het kerkelijke jaar. Op deze afsluitende zondag vieren wij het hoogfeest van Christus Koning. Koning van het heelal, koning van hemel en aarde. De vraag die ons vandaag wordt gesteld: is Hij ook onze koning, koning van ons leven?

Christus Koningschap, is een koningschap aan het kruis. Vanaf het kruishout zal Hij regeren. We weten immers dat Hij verrezen is, opgestegen is ten hemel, zetelt aan de rechterhand van God de Vader, Hij heeft reeds de dood en de vorst der duisternis overwonnen, Hij regeert zelfs in de hemelse heerlijkheid, maar de voltooiing hier op aarde is nog niet aangebroken. Christus heeft reeds een begin gemaakt aan het koninkrijk der hemelen door de Kerk te stichten. Wij hebben de taak en verantwoordelijkheid van ons doopsel om dit koninkrijk van God steeds verder uit te breiden in de wereld, in onze omgeving, ja in onszelf, ons eigen leven. Zoals een hymne het noemt: “Laat vaan naast trotse koningsvaan, blinkende in uw rijen staan. Uw zachte scepter heers’ alom, in staat en huis en heiligdom.

Christus koning van deze aarde. Dat is een beeld, ja een prachtig beeld dat vooruitwijst naar een voltooiing, maar de huidige tijd, de tussentijd van de Kerk wordt bepaald door beelden, beelden echter die gevuld moeten zijn van werkelijkheid. Het beeld van Christus koning moet dus ook door onszelf gevuld worden met inhoud, anders blijft het oppervlakkig. We kunnen nog zo mooi het feest van Christus koning vieren, maar het zal pas betekenis hebben wanneer wij Hem werkelijk herkennen en erkennen als onze Koning, als degene die mijn leven bepaald en richting geeft. Is Christus de koning in uw huis? Is Christus uw koning op uw werk? Is Christus koning in de politiek, het onderwijs, in de zorg, in uw verstand, in uw wil, in uw hart? Of laten wij zijn genadevolle invloed niet toe, omdat we denken dat Christus geen plaats heeft buiten onze privéwereld? Als het beeld van Christus koning werkelijkheid wil bevatten, moeten we Hem reeds hier op aarde koning laten zijn, koning in geheel ons leven. Hij wil koning zijn op alle terreinen van ons leven. Hem toelaten in ons hart, ons verstand en onze wil zodat wij midden in de wereld van vandaag het zuurdesem zijn waarmee het brood gaat gisten.

Toch weten we tegelijkertijd dat het koninkrijk hier opgebouwd niet definitief is. Vandaar dat het feest van Christus koning op de laatste zondag gevierd wordt. Het geeft aan dat uiteindelijk Christus’ koningschap, zoals Hijzelf zegt, niet van deze aarde is. Zijn koningschap is goddelijk, ja absoluut. Zijn koningschap zal een rijk zijn zonder einde, zonder lijden en verdeeldheid. De macht van de Boze en het kwade zal dan geheel verbroken zijn. Het uiteindelijke koningschap van Christus, is een heerschappij waarbij de hemel en aarde haar voltooiing hebben bereikt.