Een ‘rustigere’ meimaand.

Van oudsher is de meimaand in Brabant toegewijd aan Maria. Reeds van jongs af aan wordt door velen in de meimaand een bezoek gebracht aan één van de vele Mariabedevaartplaatsen die onze provincie rijk is.

Voor mijzelf is de meimaand dit jaar, – in een bepaald opzicht, – anders dan anders. Vanaf mijn priesterwijding heb ik altijd in een Mariabedevaartplaats gewerkt. Sinds 2002 droeg ik mede zorg voor de bedevaart van de Wonderbare Moeder van Elshout in de Langstraat en vanaf 2012 was ik de verantwoordelijke voor de bedevaart van Onze Lieve Vrouw van Ommel in de Peel. In deze bedevaartplaatsen was de meimaand de drukste en belangrijkste maand van het jaar.

Reeds een heel jaar was je bezig met de voorbereiding op de meimaand: koren en gilden uit de omgeving aanschrijven, folders en posters verspreiden, vrijwilligers werden gevraagd en ingedeeld voor de vele taken, roosters maken, kaarsen en devotionalia bestellen en ga zomaar door. Als verantwoordelijke voor de bedevaart was je gastheer voor de vele pelgrims die op bezoek kwamen: +/- 10000 in Elshout en ongeveer 40000 in Ommel. Je bood de mensen een gastvrij welkom aan in het genadeoord van Maria.

In de meimaand had ik bijvoorbeeld in de weekenden in Ommel zeven heilige Missen: op zaterdag drie en op zondag vanaf half zeven ’s morgens vier heilige Missen. Op de zondagmiddagen was er ook een Plechtig Lof en werden er processies gehouden door het Processiepark. Naast de reguliere heilige Missen van maandag tot en met vrijdag waren er ook nog de bedevaartsmissen voor de parochies uit de omgeving, de verenigingen (K.B.O., Vrouwenvereniging ZijActief, etc.) en de bewoners van zorginstellingen. Het was hard werken, maar je kreeg er als priester veel voor terug. De voorbereidingen en het regelen van allerlei zaken kosten vaak veel energie en geduld, maar je werd er niet moe van om vier keer achter elkaar de heilige Mis op te dragen voor een volle kerk. Dat gaf je als priester juist energie en voldoening.

Nu ik in de heilige Odaparochie werkzaam ben, moet ik als het ware ‘afkicken’ van de jaren dat voor mij de meimaand meestal ‘tropenmaanden’ waren. Toch kijk ik met véél voldoening en met vreugde terug op deze drukke periodes. Het heeft mijn priesterleven verrijkt, juist door het feit dat ik mocht ervaren dat Maria voor velen een grote steun en toeverlaat is in de moeilijke momenten van het leven.

Jarenlang was ik gastheer voor de vele pelgrims die ik in de meimaand mocht begroeten. Nu ben ik in de mogelijkheid om in deze Mariamaand zelf weer als pelgrim een bezoek te brengen aan Onze Lieve Vrouw van de heilige Eik in Oirschot of aan de Zoete Moeder in Den Bosch. En dit alles zonder grote voorbereidingen en geregel. In die zin wordt het een ‘rustigere’ meimaand.

Kapelaan Harold van Overbeek

Foto boven dit bericht: De Mariatroon met het beeld van Onze Lieve Vrouw van Ommel, de Troosteres in elke Nood.

Het retabel en beeld van de Wonderbare Moeder in Elshout