Passietijd in Odaparochie
Een oude liturgische traditie is om vanaf de vijfde zondag in de Veertigdagentijd de beelden en kruizen in kerken te bedekken met paarse doeken. Tot aan de liturgiehervorming begon op deze zondag namelijk de zogenaamde passietijd. We kennen allemaal de prachtige gezongen passies van componisten als Bach. Passie als een verwijzing aldus naar het lijden en sterven van de Heer. Zoals de Matthäuspassion het passieverhaal bevat; het gedeelte uit het evangelie dat het lijden en sterven van de Heer beschrijft. In de huidige liturgie bestaat er nog maar een enkele passiezondag. Deze is pas een week later en bij de meeste mensen echter bekend als Palmzondag. De dag waarop wij herdenken hoe de Heer met palmen en gejuich als koning wordt onthaald in Jeruzalem. Na de zegening van de palmtakjes en het evangelie van de intocht in Jeruzalem gaat de liturgie al gauw over naar de lezing van het zogenaamde passieverhaal en zien wij dus ook dat de passie, het lijden van de Heer, een ander aspect is dat naar voren komt op deze zondag die de opening is van de Goede Week waarin wij lijden, sterven en verrijzen van de Heer gaan vieren.
Alhoewel de passietijd in de liturgie officieel is geschrapt om de eenheid van de veertigdagentijd niet te doorbeken vindt er nog steeds wel een thematische draai plaats in de gebeden en lezingen vanaf de vijfde zondag. De lezingen en gebeden benoemen, meer dan in de voorgaande weken, het naderende lijden en sterven van de Heer. Ook wordt nog steeds aanbevolen om de beelden en kruizen in de kerken te bedekken met paarse doeken. Het bedekken van de beelden geeft een gevoel een somberheid en rouw, maar tegelijkertijd wil het aangeven dat onze focus niet moet zijn op de uiterlijke dingen, maar om datgene waar het echt om draait. Voor een gelovig mens is dat uiteindelijk Jezus Christus die zijn leven heeft gegeven om ons tot verlossing te brengen om ons daarmee nieuw leven te schenken als kinderen van God. Het kruis leidt tot verrijzenis. Wij mogen met de Heer op doortocht gaan van het lijden en sterven door naar Pasen, het feest van het nieuwe leven.