Column: In zak en as of toch niet?

Door B. van de Mortel, kapelaan

Na de feestelijkheden rondom Carnaval is met Aswoensdag voor de christenen de Veertigdagentijd begonnen. Het bestrooien van de hoofden met as op deze woensdag is iedere keer weer een indringend moment waarop we inderdaad mogen beseffen dat het soms goed is om een nieuwe weg in te slaan. Aswoensdag geldt als het begin van de zogenaamde Veertigdagentijd. In de volksmond staat dat beter bekend als de Vastentijd. Het is voor Nederlanders tegenwoordig helemaal “hot” om mee te doen met de Ramadan, maar wellicht kan een teruggaan naar de eigen christelijke roots leiden tot een herontdekking en waardering van de eigen oorspronkelijke identiteit. Het echte christendom is zo mooi!!!

Door de bestrooiing met as wordt de indruk gewekt dat we nu veertig dagen lang in zak en as zitten, maar eigenlijk is dat helemaal niet de bedoeling. Christus zegt niet voor niets; Wanneer gij vast, zet dan geen somber gezicht zoals de schijnheiligen. De christelijke vasten van een volle maaltijd per dag en twee kleine versterkingen lijkt misschien voor sommige hardcore een “piece of cake”, maar deze wijze van doen getuigd juist van soberheid en eenvoud terwijl het maatschappelijke leven zelden door vastende christenen wordt ontwricht. De mildheid houdt eigenlijk de vasten naar buiten toe onopvallend, maar wordt innerlijk krachtig door de juiste intentie. Vooral als het samengaat met gebed en goede werken. Veertigdagentijd is eigenlijk zoveel meer dan vasten alleen; het gaat in de essentie om je persoonlijke band met de Heer. Verdieping van je relatie met Hem.

Daarom gaan wij als christenen deze tijd ook eigenlijk niet helemaal in zak en as. Wij mogen wel onze zwakheid erkennen, maar we mogen vooral beseffen dat we leven in afhankelijkheid van een God die ons ten diepste bemind en ons wil bijstaan met zijn kracht. Hem beter leren kennen is eigenlijk juist een vreugdevolle tijd; onze werkelijke waardigheid en volheid als mens te ontdekken die ligt in het kindschap Gods. De as op Aswoensdag laat onze gebrekkigheid zien als wij leven zonder God, maar we weten dat uit as nieuw leven kan ontbloeien. Een leven in genade.