Ik steek een kaarsje aan voor…

Het is prachtig om te zien dat er in deze tijd ontzettend veel kaarsen worden aangestoken in onze kapellen en kerken. Je steekt een kaarsje aan voor oma en opa, voor de kinderen, de mensen in het ziekenhuis, het verplegend personeel, de slachtoffers van het corona-virus of een kaarsje voor de onzekerheid die je zelf meemaakt. Wij willen iedereen uitnodigen om, als het mogelijk is, in de komende tijd een kaarsje aan te steken in onze kapellen en kerken. Zij staan voor u open! Wilt bidden in de kapel, maar u weet niet wat u kunt bidden? Lees dan onderstaand artikel met een aantal ideeën van diaken Buijs:

Een kaarsje aansteken. Ik doe het altijd als ik een kerk binnenloop, zeker in het buitenland. Nu ben ik zelf gelovig, dus de rustige en serene sfeer in kerken doet mij altijd liefdevol terugdenken aan mijn dierbaren, maar ook aan gebeurtenissen van kort of ook lang geleden.

Ik ben erachter gekomen dat het aansteken van een kaars nog bijna altijd een religieuze betekenis heeft. Zo is het aansteken van de Paaskaars in het christendom een symbool van Gods liefde. In het jodendom wordt Chanoeka gevierd, het feest van de lichtjes. En tijdens de rooms-katholieke traditie Allerzielen worden op 2 november kaarsen ontstoken voor onze overledenen.

De wezenlijke dingen van het geloof zijn onzichtbaar. Juist daarom kunnen we behoefte hebben aan tastbare dingen die ons aan God en ons geloof herinneren. Een kaars is een veelzeggend symbool: het symboliseert de liefde van God, licht en warmte. Veel mensen branden graag kaarsen: als een bemoediging, als een gebed, als een moment van meditatie of als een je verbonden voelen met het goddelijke.

Het is een zinvol ritueel om een kaars aan te steken en zo stil te staan bij het licht, dat het donker anders maakt en verjaagt. Je kunt dit doen aan tafel, bij de maaltijd, of in een aandachthoekje in je huis. Het kan op vaste momenten, maar ook als je er behoefte aan hebt.

Mogelijke manieren om dit ritueel vorm te geven:

• In de ochtend: (samen) zeggen als de kaars aangestoken is:
  Licht van God, kom in ons huis en ga met ons mee.
• Aan tafel: een kaars aansteken, vervolgens noemt ieder iemand voor wie het licht brandt: iemand van wie je houdt, of iemand die het moeilijk heeft en een lichtje nodig heeft. Je steekt de kaars aan en leest een vaste tekst, bijvoorbeeld:

Het Licht is uitgezaaid en niet door weer en wind te doven.
Hoe diep het donker ook, wij zullen in zijn kracht geloven.
Het Licht is uitgezaaid in ons, opdat wij zullen stralen.
In onze liefde wil het zich in duizendvoud herhalen.
Maak ons tot lichtjes in de nacht voor al wie met ons adem halen.

Sytze de Vries uit: Jij mijn adem

• De kaars aansteken en later bij het uitblazen van de kaars bedenk je naar wie je het licht toe wilt blazen: wie heeft er licht nodig, met wie voel jij je vandaag in het bijzonder verbonden.
• Zet een lantarentje (brand veilig) met een waxinelichtje op een centrale plaats in huis. Je kunt hierin een kaars aansteken wanneer je hoort van zorg of ziekte, wanneer iemand examen moet doen of een onderzoek ondergaat, wanneer er een ramp gebeurd is of wanneer het de sterfdag van een geliefde is, of zijn/haar verjaardag.

Een kaarsje aansteken…. U kunt daarvoor terecht in al onze kerken en kapellen. Als ik nu in een van de kerken van de Oda parochie binnenloop, steek ik een kaarsje aan voor iedereen die op zoek is naar warmte, die licht en liefde nodig heeft. U bent nooit alleen….

Diaken Peter Buijs

Foto: Genovevakerk
Foto bovenaan de pagina: Mariakapel Beverlaan in Son