In memoriam: koster Rien van Gerwen

Het recente overlijdensbericht van ‘onze’ koster Rien van Gerwen sloeg in als een bom. Een trouwe kameraad pur sang, een vitale, uitgesproken man op wie je kon bouwen en die niets te veel was. Hij woonde onder de (wie)rook van de Martinuskerk en legde zijn hele ziel en zaligheid in het vele werk in en rond ‘zijn’ kerk. Geen slaafse volgeling want als het hem niet zinde dan kreeg je dat, al dan niet met een knipoog, ook te horen, wie je ook was, hij maakte van zijn hart bepaald geen moordkuil. Maar het was altijd ‘in het belang van’. Aan vergaderingen, waar hij niet altijd onderuit kwam, had hij een broertje dood. Meestal liet hij alleen tijdens de rondvraag van zich horen: ‘Ik ben het eens met de voorgenomen besluiten.’ Voor Rien was niets te veel, er ontsnapte niets of niemand aan zijn aandacht, hij was niet alleen een noeste, loyale werker maar kwam als selfmade promotor zelf ook met ideeën en initiatieven. Hij was erg handig en als hij het al niet zelf kon, dan regelde hij wel iets of iemand. En onderschat vooral niet de werkzaamheden van een koster in een centrale kerk in het hart van een groot dorp: de vele vieringen de hele week door, gepland en niet gepland, het mede opbouwen van de kerststal, het aanbrengen van versieringen voor speciale vieringen bij hoogfeesten, inzet bij dorpse festiviteiten, enzovoorts. Al vroeg in de kerk zijn en vaak lang na de viering pas weer de deuren sluiten, tussendoor nog collecteren. Het leek allemaal zo vanzelfsprekend……. Het is onvoorstelbaar dat deze zo vanzelfsprekend lijkende aanwezigheid en inbreng van Rien er nu niet meer zijn, een ongewenste, benauwende stilte die zwaar op ons rust en we nog nauwelijks kunnen bevatten. Of het hart van onze zo mooie kerk is weggenomen. De Heilige Martinus zal hem ook missen, het waren in al die jaren toch soulmates van elkaar geworden.

We hebben als Rooise parochiegemeenschap veel aan Rien te danken, hij was met zijn niet aflatende inzet net als vele andere onvermoeibare vrijwilligers, iemand die een belangrijke rol speelde binnen onze parochie en ons Godshuis koesterde als een kostbaar relikwie. In de bijbel staat dat de hemelpoort nauw is, maar we kunnen ons niet voorstellen dat de Schepper voor Zijn trouwe dienaar Rien geen ruim baan zal maken. We proberen daar voorlopig maar troost uit te putten, ons als slechte verliezers schoorvoetend neer te leggen bij dit ongekende verlies.

Torengroep Heilige Martinus-Centrum